- Α. Ναι με ικανοποιεί. Το ένα κόμμα καλύπτει τις επιλογές μου και υπάρχει ταύτιση απόψεων σε όλα τα αντικείμενα-θέματα της καθημερινής ζωής και πλήρης συμφωνία με τις προτάσεις του για όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- B. Όχι δεν με ικανοποιεί αλλά δεν μπορεί να γίνει και κάτι καλύτερο. Είναι ουτοπικό και δεν αξίζει να προσπαθήσουμε. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Γ. Όχι δεν με ικανοποιεί καθόλου και κάτι πρέπει να γίνει οπωσδήποτε. / Δεν είναι δυνατό ένα κόμμα να έχει τις καλύτερες θέσεις για όλα τα θέματα και το πιο πιθανό είναι μάλλον δυο διαφορετικά ή και περισσότερα κόμματα να έχουν καλύτερες προτάσεις για διαφορετικά θέματα! / Δεν με ικανοποιεί να εκλέξουμε τον έναν με τις περισσότερες καλές προτάσεις, αντί να μπορούμε να εκλέξουμε τις καλύτερες προτάσεις για κάθε τομέα της ζωής. Για να μπορέσει αυτό να αποτυπωθεί στις εκλογές, θα έπρεπε να ψηφίζουμε την κάθε θέση για κάθε τομέα ξεχωριστά, αντί να ψηφίζουμε ένα κόμμα συγκεντρωτικά, λες και το ένα κόμμα έχει όλες τις καλύτερες προτάσεις. Τέλος θα μπορούσε το κάθε κόμμα με την καλύτερη θέση ανά τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας, να αναλαμβάνει το αντίστοιχο υπουργείο για την υλοποίηση της. Οι πολιτικοί μας ηγέτες πρέπει να βρουν τον τρόπο. Τίποτα δεν είναι αδύνατο… MORE… 75%, 3 votes3 votes 75%3 votes - 75% of all votes
- Δ. Δεν γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρος 25%, 1 vote1 vote 25%1 vote - 25% of all votes
- Ε. Δεν με ενδιαφέρει 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- ΣΤ.Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
Οι αποφάσεις που παίρνουμε καθορίζουν τις ζωές μας. Το θέμα είναι να βρούμε το πώς μπορούμε να παίρνουμε τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις.
Και οι καλύτερες αποφάσεις είναι αυτές που γίνονται αποδεκτές από τους περισσότερους. Δηλαδή με την ψηφοφορία, δηλαδή την δημοκρατία και όχι με την μοναρχία ή την βασιλεία ή την ολιγαρχία καθεστώτα που δοκιμάστηκαν και δεν επικράτησαν.
Αφού όμως δεν είναι δυνατό να ψηφίζουν όλοι για όλα, ψηφίζουν όλοι μια φορά κάθε 4 χρόνια και εκλέγουν τους «θεωρητικά» καλύτερους, έτσι ώστε να εφαρμόζουν ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα και να λαμβάνουν αυτοί τις αποφάσεις, μέσω ενός μικρότερου υλοποιήσιμου μοντέλου αναλογικής ψηφοφορίας και πάλι μέσω της πλειοψηφίας.
Αυτά όμως προϋποθέτουν την ύπαρξη συνείδησης και την ελευθερία της έκφρασης της.
Όμως σε επίπεδο εκλεγμένων ηγετών στις ψηφοφορίες στη βουλή δεν υπάρχει ή μάλλον δεν ακούγεται η φωνή της συνείδησης. Αυτό που ακούγεται είναι η θέση του προέδρου του κόμματος, που καθορίζει την γραμμή του κόμματος και με πρόσχημα την κομματική πειθαρχία και ενότητα, παράλληλα με την απειλή της διαγραφής ή άλλων επιπτώσεων, όλοι συμφωνούν. Άλλωστε τα περισσότερα δεν τους αφορούν προσωπικά, μερικές φορές μάλιστα δεν ενημερώνονται καν τι ψηφίζουν, αρκεί μια διαβεβαίωση του αρμόδιου υπουργού για να τους πείσει να ψηφίσουν./Σπάνια μπορεί να ακουστεί το κόμμα να λέει προς τους βουλευτές του «να ψηφίσουν κατά συνείδηση», αυτό όμως που θα έπρεπε να μας φοβίζει όλους είναι το πώς ψήφιζαν μέχρι εκείνη τη στιγμή «οι ασυνείδητοι»!
Δυστυχώς τα πολιτικά κόμματα τα οποία δεν ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της λειτουργίας της Δημοκρατίας, δεν λειτουργούν δημοκρατικά! Η Δημοκρατία θα μπορούσε να λειτουργεί και χωρίς κόμματα, απλά εκλέγοντας τους καλύτερους μεμονωμένους αντιπροσώπους.
Το ότι ανήκει κάποιος σε ένα κόμμα δεν μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνεί σε όλα με το κόμμα και πως όταν διαφωνεί πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ένα ξένο σώμα ή σαν λιποτάκτης.
Στις μέρες μας, έχει δημιουργηθεί η εικόνα του αλάνθαστου κόμματος και οι πολιτικοί έχουν μπερδέψει το «να πάρουμε μια σωστή απόφαση» με το «να μπορέσουμε να ψηφίσουμε αυτό που θέλουμε» προφανώς έχοντας την ψευδαίσθηση ότι είναι αλάνθαστοι.
Είναι όμως κανένας αλάνθαστος ? Διεκδικεί κάποιος την τελειότητα ? Τα λάθη είναι ανθρώπινα και έτσι λέγονται οι πράξεις που δεν ξανακάνουν οι έξυπνοι και που επαναλαμβάνουν οι ηλίθιοι.
…………………………………………………………………………………………..................................................................Τα κόμματα ισχυρίζονται ότι αν το πρώτο κόμμα δεν έχει την αυτοδυναμία, την αναγκαία πλειοψηφία για να ψηφίζει αυτά που θέλει και αν δεν μπορεί να περάσει ένα νομοσχέδιο, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να πέσει η κυβέρνηση.
Έτσι λοιπόν με το πρόσχημα να μην οδηγηθούμε σε ακυβερνησία και να μην επέλθει χάος, εφαρμόζεται ο εκλογικός νόμος της ενισχυμένης αναλογικής ώστε να πριμοδοτείται το πρώτο κόμμα με έδρες, για να μπορεί να εκτελέσει ανενόχλητο το έργο του. Εδώ λοιπόν διορίζονται βουλευτές μη εκλεγμένοι και απορρίπτονται εκλεγμένοι.
Μα πως γίνεται να χάσει την εμπιστοσύνη στη βουλή μια κυβέρνηση μια πλειοψηφία? Δεν γίνεται γιατί δεν είναι δυνατό να χαθεί η αναλογικότητα!
Δηλαδή αν σε μια οικογένεια ένας πατέρας προτείνει κάτι που δεν θέλει η υπόλοιπη οικογένεια και τελικά αυτό δεν γίνει, τότε ο πατέρας θα πρέπει να εξαφανιστεί? (ή μήπως θα πρέπει να καταλάβει ότι ίσως κάπου έκανε κι αυτός λάθος?)
Αν δεν είναι αυτοδύναμη μια κυβέρνηση και προτείνει ένα σωστό νομοσχέδιο το οποίο έχει εγκρίνει ο λαός, μπορεί αυτό να μην ψηφιστεί? Ποιος είναι αυτός που δεν θα ψηφίσει αυτό που έχει επιλέξει ο λαός? Και αυτό ο κόσμος δεν μπορεί να το κρίνει? Δεν θα ξαναγίνουν εκλογές?
Αν όμως είναι αυτοδύναμη και προτείνει ένα λάθος νομοσχέδιο τι θα γίνει?
Δυστυχώς η απλή αναλογική, δηλαδή οι αληθινές επιλογές των πολιτών σε συνδυασμό με την ψήφο κατά συνείδηση δεν εξετάζονται, γιατί υποτίθεται ότι θα είναι σα να κυβερνάει μια εκλεγμένη μειοψηφία, η οποία θα καθορίζει τα πράγματα, συμπληρώνοντας τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων για να περνάνε (να εγκρίνονται) τα νομοσχέδια.
Εδώ συζητάμε συνέχεια για δύναμη κόμματων, κύρος κομμάτων, συνεργασίες κομμάτων και συνέχεια θεωρούμε ότι όλοι συμφωνούν με όλα και κουβέντα δεν γίνεται για την διαφοροποίηση και τη συνείδηση των εκλεγμένων βουλευτών.
Στο μυαλό ενός ανθρώπου που στη ζωή του δεν έχει βρει κανένα άλλο άνθρωπο που να συμφωνεί μαζί του σε όλα, αυτό ακούγεται τρομακτικό. Ακόμα και με τους αγαπημένους φίλους και συγγενείς πάντα υπάρχει και η αντίθετη άποψη.
………………………………………………………………………………………..................................................................Αυτό το ολοκληρωτικό της πειθαρχικής συμφωνίας των κομμάτων σε όλα τα θέματα προκαλεί τρόμο γιατί φέρνει στο μυαλό άλλες περιόδους της ιστορίας όπου η αντίθετη άποψη ήταν επίφοβη και μπορούσε να επιφέρει ακόμα και θάνατο. Ίσως γι αυτό κάποιοι ονομάζουν την σημερινή Δημοκρατία … Εκλεγμένη Μοναρχία..
Στην καλύτερη περίπτωση αυτό το σύστημα που έχει επιβληθεί στις ζωές μας, τα απρόσωπα πολιτικά κόμματα (οι πολιτικές εταιρείες) θυμίζει κομματική ολιγαρχία.
Θα μπορούσε όμως να πει κάποιος ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό από αυτό που ήδη γίνεται! Έστω λοιπόν ότι η ενισχυμένη αναλογική έχει τα καλά της στην περίπτωση που κάποιο κόμμα κάποιος ηγέτης έχει ένα σαφές προβάδισμα και ξεχωρίζει από τους λοιπούς υποψήφιους για να μην εκβιάζεται από μια μειοψηφία.
Τι γίνεται όμως όταν ακόμα και με αυτό το πριμοδοτικό εκλογικό σύστημα δεν μπορεί ένα κόμμα να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση ?
Πάλι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος καλείται να συνεργαστεί με έναν η περισσότερους αρχηγούς κομμάτων για να σχηματίσει κυβέρνηση! Πάλι όμως έτσι δεν γίνεται αναλογικά και βάσει ψηφοφορίας η εκλογή, αλλά με βάση την επιθυμία, τη θέληση, την κρίση και τα συμφέροντα ενός, άντε δυο, άντε τριών ανθρώποκομμάτων .
Γιατί δηλαδή τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση να μην εξαρτάται από την πραγματική επιθυμία του εκλογικού σώματος, αφού σε αυτή την περίπτωση, φαίνεται ότι ο λαός δεν διακρίνει έναν εξαιρετικά κατάλληλο για την αρχηγία της χώρας σε σχέση με τους υπολοίπους!
Γιατί λοιπόν αυτός καλείται να σχηματίσει κυβέρνηση με κάποια άλλα κόμματα μειοψηφίας, που πιθανώς απλά διψάνε για εξουσία, αρκεί να υπερκεράσουν το αντίπαλο κόμμα και να το θέσουν σε αχρηστία?
Μετά τον διορισμό βουλευτών (ψηφοδέλτιο επικρατείας) έχουμε και το διορισμό κυβερνητικών κομμάτων. Πως γίνεται σ’ αυτή την περίπτωση να συνεργάζονται τα κόμματα, ενώ όταν δεν βρίσκονται κάτω από την πίεση του μικρού ποσοστού τους να μην μπορούν να αφήσουν τα μέλη τους να συνεργαστούν για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος?
Κι όμως αυτό έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν όταν κανένα κόμμα δεν κατάφερε την αυτοδυναμία και όταν υπήρξε η ανάγκη επίτευξης ενός σοβαρού στόχου.
Τότε εμφανίζεται η ομοψυχία, σχηματίζονται Οικουμενικές κυβερνήσεις, κυβερνήσεις συνεργασίας και ευρείας αποδοχής στις οποίες συμμετέχουν όλοι οι κομματικοί πολιτικοί σχηματισμοί της χώρας.
………………………………………………………………………………………......................................................................Όμως το εγωιστικό γονίδιο των κομμάτων τα θέλει όλα δικά του. Μόνο όταν κινδυνεύουν να μην πάρουν τίποτα καταφέρνουν να συνεργαστούν.
Μακάρι να ζούσαμε σε ένα τέλειο κόσμο και σε όλες τις μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις να υπήρχαν για όλους τους πολίτες του κόσμου κατάλληλες προσωπικότητες και πολιτικά σχήματα που να εμπνέουν την εμπιστοσύνη, να αξίζουν την ψήφο μας και να κερδίζουν επάξια την αυτοδυναμία που τόσο επιθυμούν.
Όμως το τέλειο δεν υπάρχει και αν υπάρχει είναι μόνο αυτό που εννοούμε όταν λέμε σε διαφορετικές γλώσσες Θεός, God, Dieu, Allah…
Τα κόμματα πρέπει επειγόντως να καταλάβουν ότι πρέπει να αποδεχτούν τη δημοκρατία στους κόλπους τους, το σεβασμό της διαφορετικότητας, της συνείδησης και της πίστης των ανθρώπων, να εγκαταλείψουν την αλαζονική συμπεριφορά του αλάνθαστου, να επιδιώξουν την εύρεση της καλύτερης λύσης και να συνεργαστούν.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη του κόσμου ή το σύνολο των χρηστών του Internet, αλλά φέρουν το βάρος της γνώμης του αριθμού των ανθρώπων που επέλεξαν να ψηφίσουν στο Cosmovote. Όταν και εάν, ένας μεγάλος-κατάλληλος αριθμός ανθρώπων ψηφίσουν στο Cosmovote, τότε ίσως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την αξιοπιστία της αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης των ανθρώπων του κόσμου.
- Α.Δεν νομίζω ότι θα ήθελα. Αν έχουμε ελευθερία τα έχουμε όλα. Μόνο αυτό χρειάζεται ο άνθρωπος. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- B.Θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα άγαλμα αφιερωμένο στον «Πλούτο». Αυτό είναι που καθορίζει τις ζωές των ανθρώπων. Το πιο σημαντικό. Αυτή είναι η αξία η μοναδική. Αυτός είναι ο στόχος των ανθρώπων για μια καλύτερη ζωή. 25%, 1 vote1 vote 25%1 vote - 25% of all votes
- Γ.Θα έπρεπε να φτιάξουμε το άγαλμα της Δημοκρατίας, γιατί αυτό είναι το πολίτευμα που φέρνει τη Δικαιοσύνη. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Δ.Θα έπρεπε να φτιάξουμε το άγαλμα της Δικαιοσύνης, γιατί χωρίς αυτή δεν υπάρχει ειρήνη και πρόοδος. Η πρωταρχική ανάγκη των ελεύθερων ανθρώπων είναι η δικαιοσύνη και γι αυτό δημιουργήθηκε η Δημοκρατία. Το άδικο πνίγει στο λαιμό, όπως η θηλιά της σκλαβιάς. Η δικαιοσύνη χωρίς δημοκρατία είναι όνειρο, η δημοκρατία χωρίς δικαιοσύνη εφιάλτης.... MORE 75%, 3 votes3 votes 75%3 votes - 75% of all votes
- Ε. Δεν γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρος 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- ΣΤ. Δεν με ενδιαφέρει 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Ζ.Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
Το άγαλμα της Ελευθερίας, αυτό το Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς που τοποθετήθηκε στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης και παρουσιάστηκε επίσημα τον Οκτώβριο του 1886 προκαλώντας το ασταμάτητο χειροκρότημα του κοινού για 15 λεπτά, καλωσόρισε περισσότερους από 12 εκατομμύρια μετανάστες (οι Ευρωπαίοι πρόγονοι των Αμερικανών) κρατώντας στο υψωμένο δεξί της χέρι έναν πυρσό για να διαφωτίζει τον κόσμο και στο αριστερό της μια πλάκα στην οποία αναγράφεται η ημερομηνία «4 Ιουλίου 1776», (ημέρα ανεξαρτησίας των ΗΠΑ).
Το γιγαντιαίο άγαλμα από ατσάλι (το ύψος του χωρίς τη βάση είναι 46,5 μέτρα, ενώ με τη βάση 93) που είναι ένα δώρο από τη Γαλλία προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, μας δείχνει τι μεγαλειώδη πράγματα μπορούν να δημιουργηθούν με την φιλία και τη συνεργασία των εθνών. Δημιουργήθηκε με χρήματα που συγκεντρώθηκαν από μικρές δωρεές, από το σύνολο των Γάλλων και των Ευρωπαίων μεταναστών που ένοιωσαν και έγιναν Αμερικανοί. Δεν πρέπει να υπήρξε άνθρωπος της εποχής, που δεν έδωσε έστω και λίγα σεντς για να φτιαχτεί το άγαλμα της Ελευθερίας, αφού οι πλούσιοι δεν ήταν και τόσο πρόθυμοι να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή του.
Ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο να γνωρίζουν ότι η Ελευθερία υπάρχει και δεν αποτελεί άπιαστο όνειρο, αλλά κοινό ανθρώπινο πόθο, αφού δεν υπήρχε λαός που δεν είχε πολεμήσει για την ελευθερία του, ενώ την ίδια στιγμή συνεχιζόταν ο αγώνας των υπόδουλων Ελλήνων για την απελευθέρωση από τον Οθωμανικό Ζυγό με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος».
Σε μια κοινωνία ελεύθερη όμως χρειάζεται και κάτι ακόμα, για να ζουν οι άνθρωποι ειρηνικά και να μπορέσουν να κοιτάξουν μπροστά και να προοδεύσουν και αυτό το πρώτο σημάδι του πολιτισμού είναι …
Σε μια κοινωνία ελεύθερη όμως χρειάζεται και κάτι ακόμα, για να ζουν οι άνθρωποι ειρηνικά και να μπορέσουν να κοιτάξουν μπροστά και να προοδεύσουν και αυτή η αναγκαία προϋπόθεση είναι η Δικαιοσύνη.
Αν λοιπόν επιθυμούσαμε να δημιουργήσουμε ένα δεύτερο άγαλμα, ισάξιο αυτού της Ελευθερίας, αυτό θα έπρεπε να είναι το άγαλμα της Δικαιοσύνης, και μια ταιριαστή γι’ αυτό θέση θα ήταν πάνω στη διχοτομημένη και πολύπαθη μεγαλόνησο, την Κύπρο, που βρίσκεται κοντά και ανάμεσα σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική!
Γυναίκα κι αυτή, με ένα μαντήλι δεμένο μπροστά στα μάτια της για να μην βλέπει και επηρεάζεται η κρίση της από την όψη ή από την εμφάνιση ή από τυχόν συμπάθειες και αντιπάθειες, έτοιμη να ζυγίσει με τη ζυγαριά που κρατά (την ίδια ζυγαριά με την οποία όλοι οι άνθρωποι είμαστε προικισμένοι και κουβαλάμε μέσα μας για να ξεχωρίζουμε το σωστό από το λάθος, το καλό από το κακό) τις πράξεις των ανθρώπων και να αποδώσει τις αμοιβές και τις τιμωρίες που αρμόζουν στον καθένα, έχοντας στ’ άλλο της χέρι σπαθί γυμνό, όχι για να σφάξει κανέναν μα για να μην τολμήσει κανείς να την αμφισβητήσει.
Έτσι βλέποντας εμείς και οι απόγονοι μας το άγαλμα της Δικαιοσύνης, θα έχουμε την ευκαιρία να θυμόμαστε και να μην ξεχνάμε τις πραγματικές αξίες στη ζωή του ανθρώπου, αυτές που θα πρέπει να επιδιώκουμε, αυτές που να πετύχουμε στις ζωές μας για να ανεβαίνουμε και να καλυτερεύουμε, αυτές που πρέπει να ακολουθούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε καλύτερα και να μην χάνουμε το δρόμο μας ακολουθώντας άλλα πρόσκαιρα και ασήμαντα αγαθά, επαναλαμβάνοντας λάθη του παρελθόντος.
Ο Σωκράτης, ο πρώτος φιλόσοφος, καταδικάστηκε σε θάνατο από μια δίκη «στημένη» και μια απόφαση δικαστηρίου νοθευμένη. Φεύγοντας είπε στους Αθηναίους «Τώρα πια είναι ώρα να φύγουμε, εγώ για να πεθάνω κι εσείς για να ζήσετε. Ποιος από εμάς πηγαίνει σε καλύτερο μέρος, κανείς δεν ξέρει, παρά μόνο ο θεός». Αυτός είχε ήσυχη την συνείδηση του, οι άλλοι?
Παρόλο που οι μαθητές του τον παρακαλούσαν να δραπετεύσει, αυτός προτίμησε να πιει το κώνειο και να πεθάνει στη φυλακή, παρά να παραβεί τους νόμους της πατρίδας του, θυσιάζοντας τον εαυτό του για να δείξει την πραγματική σημασία και την αξία της Δικαιοσύνης, σε σχέση με την απόδοση της Δικαιοσύνης από τα ανθρώπινα δικαστήρια. Είναι τέτοια η αξία της δικαιοσύνης που είναι καλύτερος ο δίκαιος θάνατος παρά η άδικη ζωή!
Χρειάστηκε να περάσουν περίπου 2.400 χρόνια και το 2012 έγινε επανάληψη της δίκης του Σωκράτη στην νεότερη Αθήνα, από γνωστούς δικηγόρους και δικαστές, χρησιμοποιώντας τους νόμους της εποχής εκείνης και τελικά αθωώθηκε, δικαιώθηκε!
Το χρέος των ανθρώπων είναι να φέρουν την απόδοση της δικαιοσύνης από τα ανθρώπινα δικαστήρια (τους νόμους και την εφαρμογή τους) να είναι στα μέτρα του αισθήματος της δικαιοσύνης των ανθρώπων.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη του κόσμου ή το σύνολο των χρηστών του Internet, αλλά φέρουν το βάρος της γνώμης του αριθμού των ανθρώπων που επέλεξαν να ψηφίσουν στο Cosmovote. Όταν και εάν, ένας μεγάλος-κατάλληλος αριθμός ανθρώπων ψηφίσουν στο Cosmovote, τότε ίσως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την αξιοπιστία της αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης των ανθρώπων του κόσμου.
- Α.Το μέτρο είναι σωστό, δεν μπορεί να δημοσιοποιείται το πρόσωπο κάποιου χωρίς την έγκριση του. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- B.Το μέτρο είναι σωστό γιατί μπορεί κάποιος κατηγορούμενος να είναι τελικά αθώος και να βλαφθεί την εικόνα του. Θα μπορούσε να προβλέπεται η δημοσιοποίηση της εικόνας κάποιου μόνο αφού κριθεί ένοχος από το δικαστήριο. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Γ.Το μέτρο είναι λάθος και χρειάζεται πολλές αλλαγές. Τα δικαιώματα του κάποιος πρέπει να τα σκέπτεται πριν παρανομήσει. Καταρχάς το να δουν οι συνάνθρωποι κάποιου την εικόνα του (το πρόσωπο του), όταν αυτός έχει διαπράξει μια παρανομία (ακόμα και φοροδιαφυγή) είναι η ελάχιστη φυσιολογική ποινή που μπορεί να υποστεί ένα άτομο που παρανομεί. Η αίσθηση της ντροπής (εάν δημιουργηθεί) είναι αυτή που μπορεί να οδηγήσει στη μεταμέλεια και τη συμμόρφωση. Ακόμα είναι δικαίωμα των ανθρώπων που προσπαθούν να ζουν νόμιμα, να γνωρίζουν από ποιους ανθρώπους μπορεί να κινδυνεύουν ώστε να μπορούν και να προστατευτούν. Άλλος ένας λόγος είναι ότι το άτομο μπορεί να αναγνωριστεί και από άλλους ανθρώπους που πιθανώς έχουν υποστεί παρόμοια βλάβη από το συγκεκριμένο πρόσωπο ή άλλους μάρτυρες της δράσης του και να βοηθήσουν στην καλύτερη απόδοση της δικαιοσύνης... MORE 75%, 3 votes3 votes 75%3 votes - 75% of all votes
- Δ. Δεν γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρος 25%, 1 vote1 vote 25%1 vote - 25% of all votes
- Ε. Δεν με ενδιαφέρει 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- ΣΤ.Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
Ακόμα και στην περίπτωση που κάποιος τελικά αθωωθεί από ένα δικαστήριο, μπορεί και πρέπει να ζητηθεί συγνώμη, να δοθούν όλες οι απαραίτητες διευκρινήσεις και να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες για την αποκατάσταση της φήμης και της υπόληψης του ατόμου.
Άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε, το θέμα είναι να μπορούμε να τα διορθώνουμε και να μην τα επαναλαμβάνουμε, αλλά και να μάθουμε να συγχωρούμε αυτούς που αξίζουν τη συγνώμη μας.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη του κόσμου ή το σύνολο των χρηστών του Internet, αλλά φέρουν το βάρος της γνώμης του αριθμού των ανθρώπων που επέλεξαν να ψηφίσουν στο Cosmovote. Όταν και εάν, ένας μεγάλος-κατάλληλος αριθμός ανθρώπων ψηφίσουν στο Cosmovote, τότε ίσως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την αξιοπιστία της αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης των ανθρώπων του κόσμου.
- Α.Ναι, είναι μια πολύ καλή και χρήσιμη ένωση κρατών, που έχει δημιουργήσει μια ενιαία αγορά και έχει σχηματιστεί ένας δημοκρατικός συνασπισμός που έχει παγκόσμια ακτινοβολία και αποτελεί εγγυήτρια δύναμη για την ασφάλεια, τη δικαιοσύνη, την πρόοδο και την ευημερία. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- B.Όχι, δεν είμαι ικανοποιημένος και πιστεύω ότι χρειάζονται πολλές αλλαγές. Καλός είναι ο θεσμός της ΕΕ, όμως έχει καταλήξει σαν έναν ακόμα δυσκίνητο οργανισμό, με μεγάλο αριθμό καλοπληρωμένων στελεχών και αξιωματούχων, που είναι αναποτελεσματικός σε δύσκολες κρίσιμες καταστάσεις και αδυνατεί να εκπληρώσει το σκοπό του. Αυτό που θα ήθελα και θα ήθελα να το ξέρουν οι αρμόδιοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι ηγέτες των κρατών μελών, είναι μια ουσιαστική ένωση, με κοινούς κανόνες, με κοινή πολιτική και με τη δυνατότητα λήψης γρήγορων και σωστών αποφάσεων, πάνω απ όλα με σεβασμό στις ανθρώπινες αξίες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της αγάπης, αλλά και με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες των λαών της Ευρώπης… MORE 100%, 4 votes4 votes 100%4 votes - 100% of all votes
- Γ.Όχι, είναι μια αποτυχημένη ένωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση της Γερμανίας απογοήτευσε μια μεγάλη μερίδα Ευρωπαίων, που είχαν πιστέψει στην ενότητα, στην αδελφοσύνη των λαών και στην ανθρώπινη πρόοδο με ειρήνη και δικαιοσύνη και δεν θα με πείραζε αν διαλυόταν ή αν η χώρα μου αποχωρούσε από αυτή. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Δ. Δεν γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρος 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Ε. Δεν με ενδιαφέρει 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- ΣΤ.Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
Για παράδειγμα στο μεταναστευτικό ζήτημα, άρχισαν να σχηματίζονται διάφορες ομάδες, ανάλογα με τα κοινά συμφέροντα των κρατών, που δεν ακολουθούσαν τις αποφάσεις της ΕΕ. Αυτές ακολουθούσαν δική τους πολιτική, ιδιαίτερα σε θέματα που αφορούσαν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες από τις μουσουλμανικές χώρες, φτιάχνοντας έτσι μικρότερες ενώσεις κρατών και σηκώνοντας φράχτες μεταξύ των κρατών, αντί της κοινής πολιτικής και αντιμετώπισης. Αυτό δεν λέγεται ένωση αλλά διαχωρισμός.
Ακόμα και στο θέμα της αλληλεγγύης, υπάρχουν πολλά κενά και τείνει να δημιουργηθεί ένα χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου, φτωχών και πλούσιων, δυνατών και αδυνάτων. Αυτό δεν λέγεται ένωση αλλά διαχωρισμός.
Ιδιαίτερα με την Ελλάδα που αποτελεί το δύσκολο σύνορο της Ευρώπης, αφού έχει συνέχεια να αντιμετωπίσει ένα δύστροπο γείτονα, επιθετικό, απειλητικό, παράλογα διεκδικητικό, απλά και μόνο γιατί μπορεί λόγω ισχύος, αφού έχει εξαπλάσια εδαφική έκταση και οκταπλάσιο πληθυσμό από την Ελλάδα, την κρίσιμη στιγμή που θα περίμενε κάποιος να δει την αλληλεγγύη, το ηθικό καθήκον της αλληλοβοήθειας, της υποχρέωσης που έχουν τα μέλη μιας ομάδας να υποστηρίζονται και να ενισχύονται αμοιβαία, αυτό που βλέπει είναι ότι υπερισχύουν τα συμφέροντα. Οι μεμονωμένες εμπορικές σχέσεις των κρατών με την Τουρκία, δείχνουν ως πρώτη προτεραιότητα. Ακόμα και αν αφορά οπλικά συστήματα σε ένα επιθετικό κράτος υπερεξοπλισμένο που μπορεί να τα χρησιμοποιήσει εναντίων συμμάχων, το δίκαιο έρχεται σε δεύτερη μοίρα, το bulling μεταξύ των κρατών δεν μετράει. Αρκεί να μην διαταραχθούν οι εμπορικές σχέσεις. Αυτό δεν λέγεται ένωση αλλά διαχωρισμός.
Δυστυχώς η Ελλάδα δεν αποτελεί την εξαίρεση, αφού και η πληττόμενη Ιταλία κατά τη διάρκεια της πανδημίας αισθάνθηκε αβοήθητη.
Αν πραγματικά υπήρχαν φιλικές αδελφικές σχέσεις μεταξύ των μελών κρατών, ίσως και οι Βρετανοί, αυτοί οι σίγουρα Ευρωπαίοι φίλοι, ίσως δεν αποφάσιζαν την αποχώρηση από την ΕΕ που αποφάσισαν με κρύα καρδία.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη του κόσμου ή το σύνολο των χρηστών του Internet, αλλά φέρουν το βάρος της γνώμης του αριθμού των ανθρώπων που επέλεξαν να ψηφίσουν στο Cosmovote. Όταν και εάν, ένας μεγάλος-κατάλληλος αριθμός ανθρώπων ψηφίσουν στο Cosmovote, τότε ίσως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την αξιοπιστία της αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης των ανθρώπων του κόσμου.
- Α. Ναι είναι έγκλημα και ο χρήστης πρέπει να φυλακίζεται. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- B. Όχι δεν είναι έγκλημα γιατί ο χρήστης δεν πειράζει κανέναν, παρά μόνο βλάπτει τον εαυτό του. Είναι κρίμα να γεμίζουν οι φυλακές με αρρώστους, αδύναμους, εξαρτημένους, αυτοκαταστροφικούς ανθρώπους που σε καμία περίπτωση δεν θα βελτιωθούν μέσα στις φυλακές, αντίθετα θα χειροτερέψουν. Θα μπορούσαν να πληρώνουν ένα πρόστιμο (όπως αυτοί που δεν φοράνε ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητο) το οποίο μάλιστα να πηγαίνει σε ταμείο που θα στηρίζει την απεξάρτηση. 75%, 3 votes3 votes 75%3 votes - 75% of all votes
- Γ. Δεν γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρος 25%, 1 vote1 vote 25%1 vote - 25% of all votes
- Δ. Δεν με ενδιαφέρει 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Ε.Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη του κόσμου ή το σύνολο των χρηστών του Internet, αλλά φέρουν το βάρος της γνώμης του αριθμού των ανθρώπων που επέλεξαν να ψηφίσουν στο Cosmovote. Όταν και εάν, ένας μεγάλος-κατάλληλος αριθμός ανθρώπων ψηφίσουν στο Cosmovote, τότε ίσως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την αξιοπιστία της αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης των ανθρώπων του κόσμου.
- Α. Είναι νόμιμη, άρα δικαιολογημένη και αποδεκτή. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- B. Δεν είναι δίκαιο, αλλά έτσι λειτουργεί ο κόσμος και δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. 25%, 1 vote1 vote 25%1 vote - 25% of all votes
- Γ. Άδικη και ανήθικη και χρειάζεται οπωσδήποτε άμεση αντιμετώπιση, ώστε να αρθεί η αδικία και να μην επαναληφθούν ξανά τέτοια φαινόμενα. Σε ένα κόσμο όπου κρίσιμες υπηρεσίες ασφάλειας και δικαιοσύνης υπολειτουργούν, σε έναν κόσμο ανεργίας και πείνας το να υπάρχει τέτοια συσσώρευση πλούτου και απόκρυψη και αποφυγή είναι παράλογα άδικο και αποτροπιαστικό και πρέπει η παγκόσμια κοινότητα να φροντίσει ώστε να εξαλειφθεί άμεσα, ακόμα και εάν πολλοί παγκόσμιοι ηγέτες θα επηρεαστούν προσωπικά. 75%, 3 votes3 votes 75%3 votes - 75% of all votes
- Δ.Δεν γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρος 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Ε. Δεν με ενδιαφέρει 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- ΣΤ.Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
Δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο συνεργάστηκαν για να αποκαλύψουν μια από τις χειρότερες πραγματικότητες στη ζωή μας. Κατάφεραν λοιπόν με κόπο, αγωνία και ρίσκο, ακόμα και για τις ζωές τους, να αποκαλύψουν τα PANAMA … PAPERS.
Η διαρροή των ονομάτων των «Αρχείων του Παναμά» προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στους «δυνατούς» και τους πλούσιους ολόκληρου του πλανήτη, αφού μεταξύ των ονομάτων βρίσκονταν πολλοί αρχηγοί κρατών, πολλοί επιχειρηματίες, τραπεζίτες δημόσιοι λειτουργοί, δημοσιογράφοι, ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές, ηθοποιοί, ακόμα και πλούσια άτομα από παράνομες δραστηριότητες του κοινού ποινικού δικαίου. Και όλοι αυτοί οι εκατομμυριούχοι έκρυβαν τα εισοδήματα τους στους φορολογικούς παραδείσους, για να αποφύγουν την φορολογία και τη συνεισφορά στο κοινό καλό, αλλά και για να αποκρύψουν ποσά, που δεν θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την κατοχή τους με νόμιμα μέσα.
Μια από τους δημοσιογράφους που είχαν πρωτοστατήσει στις συγκλονιστικές αποκαλύψεις των σκανδάλων των Panama Papers, η Μαλτέζα Daphne Garuana Galizzia, δολοφονήθηκε άγρια στη Μάλτα, προφανώς για παραδειγματισμό.
Αλλά οι άνθρωποι έχουν αποδείξει ότι μπροστά στη στέρηση της ελευθερίας και την αδικία πνίγονται και δεν υπολογίζουν ούτε το θάνατο. Λίγες μέρες μετά την δολοφονία της, νέες αποκαλύψεις, νέα ονόματα βασιλιάδων, πρωθυπουργών, προέδρων, εταιρειών, εκατομμυριούχων που έκρυβαν τους πολύτιμους θησαυρούς τους στους οικονομικούς παραδείσους, όπως κάποτε έκρυβαν οι πειρατές τα σεντούκια με τη λεία τους, σε μυστικά μέρη, σε κάποια απομακρυσμένα ερημονήσια και ζωγράφιζαν χάρτες για να μπορέσουν να τα ξαναβρούν. Εκατομμύρια τέτοιοι νέοι «χάρτες», διέρρευσαν μετά από τη συνέχιση της έρευνας του παγκόσμιου δικτύου των δημοσιογράφων και αυτή τη φορά πήραν το όνομα «PARADISE PAPERS»
Είναι τέτοια η δύναμη της ανθρώπων, που ένας άνθρωπος από μόνος του θα μπορούσε να αλλάξει τη ροή της πορείας όλου του κόσμου! Ένας μόνος του, θα μπορούσε να ανακαλύψει ή να εφεύρει κάτι τόσο σημαντικό, που να βοηθήσει ή ακόμα να σώσει όλους τους ανθρώπους στη γη, ενώ ένας άλλος, με ένα λάθος τράβηγμα της σκανδάλης, θα μπορούσε να στερήσει από τον κόσμο τον προηγούμενο άνθρωπο, ή με ένα λάθος πάτημα ενός κουμπιού, θα μπορούσε να καταστρέψει την ανθρωπότητα και τον πλανήτη ολόκληρο. Άλλωστε το να καταστρέφεις είναι πολύ πιο εύκολο από το να δημιουργείς! Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες ικανότητες, για να σκοτώσει κάποιος ένα ανθρώπινο «διαμάντι», ακόμα και ένα ανθρώπινο «σκουπίδι» μπορεί να το κάνει αυτό.
Αυτό ήταν και το τραγικό αποτέλεσμα των αποκαλύψεων. Αντί να ξεσηκωθεί ο κόσμος σε κάθε γωνία του πλανήτη και να πάρει τους ανήθικους με τις πέτρες, ξεκίνησαν οι δολοφονίες αυτών των ανθρώπων, που έβλεπαν τη δουλειά τους σαν λειτούργημα, θέλοντας να «ξεσκαρτέψει» ο κόσμος και να γίνει λίγο καλύτερος. Ο ένας μετά τον άλλον, οι δημοσιογράφοι που ερευνούσαν τα φαινόμενα της παγκόσμιας διαφθοράς, εύρισκαν τραγικό θάνατο, όπως ο 27χρονος Γιαν Κούτσιακ (Ján Kuciak), που εντοπίστηκε νεκρός μαζί με την άτυχη σύντροφο του, στο διαμέρισμα τους στη Μπρατισλάβα και η γλυκιά Βικτόρια Μαρίνοβα (Victoria Marinova) που άφησε την τελευταία της πνοή στη Βουλγαρία, με την ιατροδικαστική έκθεση να επιβεβαιώνει ότι πρώτα βιάστηκε και εν συνεχεία δολοφονήθηκε άγρια, αλλά και άλλοι πολλοί ανά τον κόσμο, με τραγικότερο όλων τον Σαουδάραβα Τζαμάλ Κασόγκι, ο οποίος τεμαχίστηκε ζωντανός μέσα στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη και το διαμελισμένο σώμα του σκορπίστηκε και δεν βρέθηκε ποτέ.
Το νόημα που κάποιοι ήθελαν να περάσει, είναι ότι για να γίνει κάποιος δημοσιογραφικός αστέρας, θα πρέπει να λέει τα νέα, τα οποία δεν θα ενοχλούν τους βασιλιάδες του πλούτου, ενώ οι πραγματικοί αστέρες, οι σωστοί και αδιάφθοροι δημοσιογράφοι, έδυαν απροστάτευτοι. Είναι όμως πραγματικά κρίμα μεγάλο, κάποιοι άνθρωποι να ρισκάρουν τα πάντα και να θυσιάζονται για την αποκάλυψη της αλήθειας και τελικά να μη «βγαίνει» τίποτα ουσιαστικό απ’ όλο αυτό και να μην διορθώνεται κανένας.
Πρόσφατα αποκαλύφθηκαν από την ICIJ και τα «PANDORA PAPERS» μια από τις μεγαλύτερες λίστες που καταδεικνύουν για άλλη μια φορά το μέγεθος της παγκόσμιας διαφθοράς. “Ε, και τι έγινε, άλλη μια λίστα!” θα μπορούσε να πει κάποιος!
Πόσα ακόμα “PAPERS” πρέπει να αποκαλυφθούν και πόσοι δημοσιογράφοι να θυσιαστούν, ώστε επιτέλους να παρθούν κάποια μέτρα. Αλλά από ποιον? Για άλλη μια φορά γίνεται ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει παγκόσμια Δικαιοσύνη. Γιατί όσο δίκαια και να είναι όλα τα κράτη του κόσμου, αν υπάρχει έστω και ένα μικρό σημείο στον πλανήτη (όπως ο φορολογικός παράδεισος των Cayman Islands) που να μένει ανεξέλεγκτο και εκτός των κανόνων δικαίου, τότε εκεί θα βρει καταφύγιο, η αδικία ολόκληρου του κόσμου.
Αν υπήρχε κάποιος που θα έπρεπε για άλλη μια φορά να επέμβει σε τέτοια θέματα παγκόσμιας κλίμακας, θα ήταν ο ΟΗΕ με τα όργανα του, το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά για άλλη μια φορά απουσιάζουν και για άλλη μια φορά κρίνονται κατώτερα των περιστάσεων.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη του κόσμου ή το σύνολο των χρηστών του Internet, αλλά φέρουν το βάρος της γνώμης του αριθμού των ανθρώπων που επέλεξαν να ψηφίσουν στο Cosmovote. Όταν και εάν, ένας μεγάλος-κατάλληλος αριθμός ανθρώπων ψηφίσουν στο Cosmovote, τότε ίσως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την αξιοπιστία της αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης των ανθρώπων του κόσμου.
- Α.Δεν θα έπρεπε να δίνεται στους ανθρώπους αυτή η επιλογή και θα πρέπει να επιβάλλεται η προσπάθεια σωτηρίας και υποχρεωτικές θεραπείες, έστω και χωρίς την επιθυμία συγκατάθεση του ατόμου, όταν απειλείται η ζωή του. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- B.Θα έπρεπε πάντα να υπάρχει η επιλογή και αν κάποιος δεν θέλει μια θεραπεία, αυτό να γίνεται πάντα σεβαστό. Αλλά όχι στην Ευθανασία γιατί οι γιατροί με τον όρκο του Ιπποκράτη έχουν ορκιστεί ότι δεν θα δίνουν θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα το ζητήσει, ούτε θα του κάνουν μια τέτοια υπόδειξη. Άλλωστε άλλο η Ευθανασία και άλλο η επιλογή ή όχι θεραπείας, όπου η συναίνεση του ασθενούς είναι υποχρεωτική με βάση τους νόμους. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Γ.Θα έπρεπε να υπάρχει η επιλογή της Ευθανασίας, αλλά κάτω από πολύ αυστηρά τηρούμενες προϋποθέσεις. Θα πρέπει προφανώς ο ίδιος ο άνθρωπος να το επιθυμεί, να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των συγγενών πρώτου βαθμού και βεβαίωση του θεράποντος ιατρού ότι δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, ούτε θεραπεία της ασθένειας (σωματικής ή ψυχικής)… MORE 100%, 4 votes4 votes 100%4 votes - 100% of all votes
- Δ.Δεν γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρος 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Ε. Δεν με ενδιαφέρει 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- ΣΤ.Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
Όταν ένας άνθρωπος με βαριά ανίατη ασθένεια, δεν έχει πια ποιοτικό χρόνο στη ζωή του αλλά μόνο πόνο και φοβίες.
Όταν ένας άνθρωπος ηλικιωμένος-η δεν μπορεί να περπατήσει, έχει ακράτεια, δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί, χρειάζεται κάποιον συνεχώς δίπλα του για υποστήριξη, αισθάνεται ντροπή και ότι χάνει την αξιοπρέπεια του χωρίς να απολαμβάνει τίποτα στη ζωή του.
Όταν ένας ιατρός διαγνώσει ότι δεν υπάρχει θεραπεία και πως στα περιορισμένα χρονικά περιθώρια προς το τέλος ενός ανθρώπου η «διαδρομή» θα είναι συνεχώς επιδεινούμενη έως βασανιστική, ενώ ο ίδιος ο ασθενής το διαισθάνεται αυτό και δεν θέλει να ζήσει άλλο?
Τι γίνεται όταν και τα ίδια τα αγαπημένα του πρόσωπα, δεν αντέχουν να τον βλέπουν να βασανίζεται άλλο?
Σε τέτοιες περιπτώσεις ένα θανατηφόρο φάρμακο που μπορεί να δοθεί στον άνθρωπο κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις, δεν θα παραβαίνει τον όρκο του Ιπποκράτη, καθόσον ούτε θα υποδεικνύεται από τον ιατρό, ούτε θα δίνεται ελαφρά τη καρδία από αυτόν σε οποιονδήποτε το ζητάει, αλλά θα είναι αποτέλεσμα σεβασμού μιας συνειδητής επιλογής και εκπλήρωση της ανθρώπινης επιθυμίας για την δυνατότητα τερματισμού ενός ανυπόφορου βίου.
Δεν μπορούμε να σώζουμε υποχρεωτικά και με το ζόρι αυτούς τους ανθρώπους που δεν θέλουν να σωθούν, γιατί αν σώσω έναν άνθρωπο με τα δικά μου δεδομένα, δηλαδή τον βοηθήσω να επιβιώσει αλλά αυτός αισθάνεται δυστυχισμένος και νοιώθει ότι ζει ένα μαρτύριο, έναν καθημερινό εφιάλτη και βασανιστήριο «συνεχούς αναμονής του θανάτου», τότε δεν είναι πραγματικά σωτηρία, αλλά βασανιστικό μαρτύριο.
Σ’ αυτή τη περίπτωση η ευθανασία θα έπρεπε να ονομάζεται ευζωία. Γεννηθήκαμε χωρίς να το θέλουμε, χωρίς να μας ρωτήσουν και ζήσαμε όχι όπως θα θέλαμε, αλλά παλεύοντας να τα κάνουμε όπως θέλουμε. Τουλάχιστον δεν μπορούμε να επιλέξουμε και κάτω από όρους λογικούς, να τερματίζουμε τη ζωή μας όπως θέλουμε. Με αξιοπρέπεια ?
Η ζωή είναι δώρο από το θεό και ο τρόπος της διάθεσης της είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου, όχι υποχρέωση. Διαφορετικά δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ήρωες σ αυτό τον κόσμο, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν άνθρωποι που θυσιάζονται για τα πιστεύω τους. Δεν επιθυμώ να αποφασίζουν άλλοι για τη ζωή μου!
Κάποιοι οδηγούνται στην αυτοκτονία. Αυτοκτονία συνήθως κάτω από βίαιες συνθήκες αφού δεν υπάρχουν άλλες επιλογές. Δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα στον άνθρωπο να τερματίσει τη ζωή του. Πρέπει να ζήσει όσο περισσότερο γίνεται. Να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια κι ας τυραννιέται και ας αισθάνεται ότι εξευτελίζεται και ας θέλει να ανοίξει η γη να τον καταπιεί. Πόσοι άνθρωποι ακόμα πρέπει να βασανιστούν και για πόσο καιρό, μέχρι να μπορέσουμε να βρούμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις, κάτω από τις οποίες θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια εναλλακτική λύση?
Πόσες οικογένειες πρέπει να καταστραφούν, για να συντηρούν στη ζωή τους βαριά πάσχοντες υπερήλικες γονείς τους, οι οποίοι δεν επιθυμούν καν αυτή τη ζωή? Ακόμα και αν τους λυπούνται όμως τα παιδιά τους κι αν ήθελαν να τους βοηθήσουν, τι θα μπορούσαν να κάνουν? Να σκοτώσουν οι ίδιοι τους γονείς τους και μετά να κινδυνεύουν να κατηγορηθούν για δολοφονία?
Πόσα άτομα πρέπει να καταδικαστούν αφοσιώνοντας τη ζωή τους στην φροντίδα ενός ανθρώπου, που μπορεί να είναι σαν φυτό και μάλιστα αρρωστημένο και που αν μπορούσε να μιλήσει θα έλεγε «λυπηθείτε με μωρέ, βοηθήστε με να πεθάνω».
Πόσοι άνθρωποι πρέπει να βασανίζονται άθελα τους για να ζήσουν χωρίς να το θέλουν!
Πόσες φορές πρέπει να μπει στο νοσοκομείο κάποιος χωρίς την ελπίδα να γίνει καλύτερα και μάλιστα καταλαμβάνοντας ένα κρεβάτι, το οποίο δεν βρίσκει κάποιος άλλος που θέλει να ζήσει, καταναλώνοντας οικονομικά κονδύλια για την ανύπαρκτη θεραπεία, ή μάλλον την άθελη συντήρηση του στη ζωή. Πόσο μάλλον σε ένα αδύναμο οικονομικά κράτος με ένα όχι και τόσο υγιές σύστημα υγείας
Και τελικά αυτή η κοινωνία θέλει να σώσει αυτούς που δεν θέλουν να σωθούν, ή δεν μπορούν να σωθούν και δεν μπορεί να σώσει αυτούς που προσπαθούν που απλώνουν χέρι, αυτούς που παλεύουν καθημερινά με τις αρρώστιες, με την έλλειψη χρημάτων, με την έλλειψη εργασίας, με την έλλειψη ασφάλειας και με την έλλειψη δικαιοσύνης.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη του κόσμου ή το σύνολο των χρηστών του Internet, αλλά φέρουν το βάρος της γνώμης του αριθμού των ανθρώπων που επέλεξαν να ψηφίσουν στο Cosmovote. Όταν και εάν, ένας μεγάλος-κατάλληλος αριθμός ανθρώπων ψηφίσουν στο Cosmovote, τότε ίσως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την αξιοπιστία της αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης των ανθρώπων του κόσμου.
- Α.Είναι σωστό γιατί έτσι συμβαίνει τόσα χρόνια και το δημόσιο λειτουργεί καλά. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- B.Δεν είναι σωστό, αλλά είναι και κρίμα να διώξουν αυτούς που έχουν βολευτεί κάπου. 25%, 1 vote1 vote 25%1 vote - 25% of all votes
- Γ.Είναι απαράδεκτο! Θα πρέπει μόνο όσοι αξίζουν να βρίσκονται στις θέσεις αυτές! / Δεν μπορεί να κάθεται κάποιος στη θέση του δάσκαλου, του καθηγητή, του δικαστή, του αστυνομικού, του στρατιωτικού, του γιατρού, του δημοσίου υπαλλήλου, όταν δεν είναι καλοί στη δουλεία τους, ενώ την ίδια ώρα να υπάρχουν άνεργοι άνθρωποι που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολύ καλύτερες υπηρεσίες από αυτούς. / Θα έπρεπε να υπάρχει καλή αξιολόγηση και αυτοί που δεν αποδίδουν και δεν προσφέρουν όσο και όπως θα έπρεπε, να φεύγουν και να προσλαμβάνονται οι ικανότεροι και οι καλύτεροι που επιθυμούν. 75%, 3 votes3 votes 75%3 votes - 75% of all votes
- Δ. Δεν γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρος 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Ε. Δεν με ενδιαφέρει 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- ΣΤ.Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση ακόμα. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
Το κακό όμως δεν περιορίζεται μόνο σε δυο ανθρώπους. Δεν είναι μόνο το ότι ο ένας μαθηματικός δεν θα είναι καθηγητής στο σχολείο και δεν θα έχει τη δουλειά που θα άξιζε και στην οποία πολλά θα μπορούσε να προσφέρει, ενώ ταυτόχρονα κάποιος άλλος έχει αυτή τη δουλειά που δεν την αξίζει ή δεν την εκτιμά ή απλά δεν κάνει για αυτή τη δουλειά, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι αρκετό ένας καθηγητής μαθηματικών να ξέρει μόνο μαθηματικά, αλλά θα πρέπει να έχει και παιδαγωγικές ικανότητες, ώστε να μπορεί να μεταδώσει τις γνώσεις, δείχνοντας στα παιδιά πως είναι να κάνει κάποιος αυτό που αγαπά!
Δυστυχώς δεν επηρεάζονται μόνο δυο άνθρωποι από αυτό, αλλά ολόκληρος ο κόσμος. Όλα τα παιδιά του κόσμου αντί να διδαχθούν πολύτιμες γνώσεις και αντί να παραδειγματιστούν από κατάλληλους, πολύτιμους ανθρώπους, θα πάρουν ως μάθημα Ζωής ότι δεν απλά ισχύει η αξιοκρατία και δεν αξίζει να αγωνίζεσαι για το καλύτερο.
Πολλοί πολίτες θα φύγουν δυσαρεστημένοι από την εξυπηρέτηση τους στα υπουργεία, πολλοί άνθρωποι θα φύγουν απογοητευμένοι από τα νοσοκομεία και τα δικαστήρια και πολλές αδικίες θα ακολουθήσουν.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη του κόσμου ή το σύνολο των χρηστών του Internet, αλλά φέρουν το βάρος της γνώμης του αριθμού των ανθρώπων που επέλεξαν να ψηφίσουν στο Cosmovote. Όταν και εάν, ένας μεγάλος-κατάλληλος αριθμός ανθρώπων ψηφίσουν στο Cosmovote, τότε ίσως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την αξιοπιστία της αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης των ανθρώπων του κόσμου.
- Α.Όχι, οι βουλευτές έχουν μεγάλη ισχύ και θέληση και δεν έχουν ανάγκη την μυστική ψήφο. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- B.Όχι, οι βουλευτές δεν πρέπει να έχουν το δικαίωμα της μυστικής ψήφου, γιατί μόνο έτσι φαίνεται αν υποστηρίζουν τις θέσεις του κόμματος. 33%, 1 vote1 vote 33%1 vote - 33% of all votes
- Γ.Ναι θα έπρεπε να ψηφίζουν μυστικά, γιατί πολλές φορές μπορεί να εξαναγκάζονται να ψηφίσουν κάτι υπακούοντας την γραμμή του κόμματος ή σκεπτόμενοι το πολιτικό κόστος, αντί να ψηφίζουν ακούγοντας τη φωνή της συνείδησης τους. Ωστόσο η έννοια της Δημοκρατίας στηρίζεται στα πιστεύω και στη συνείδηση των ανθρώπων. Αν όλοι οι εκλεγμένοι βουλευτές υπακούν τις εντολές του αρχηγού τους, τότε παύει να ονομάζεται δημοκρατία και είναι μία μορφή εκλεγμένης μοναρχίας. Αν πάλι κάποιος βουλευτής πειστεί να ψηφίσει με βάση αυτό που το κόμμα του νομίζει ότι πιστεύουν οι ψηφοφόροι, τότε μιλάμε για μια υποθετική δημοκρατία. Αυτό που ψηφίζει ο κάθε βουλευτής θα πρέπει να είναι ένα μυστικό, θα πρέπει να είναι ένα καθαρά προσωπικό του θέμα και κανένας δεν θα πρέπει να κάνει υποθέσεις ή να προκαλέσει υποψίες ή να εκβιάζει ή ακόμα και να ρωτήσει. Γιατί το μόνο που πρέπει να μας νοιάζει είναι το σύνολο των ψήφων με βάση αυτά που πιστεύουν οι βουλευτές, οι οποίοι έχουν εκλεχθεί με βάση αυτά που πιστεύουν οι πολίτες. 67%, 2 votes2 votes 67%2 votes - 67% of all votes
- Δ. Δεν γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρος 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Ε. Δεν με ενδιαφέρει 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- ΣΤ.Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη του κόσμου ή το σύνολο των χρηστών του Internet, αλλά φέρουν το βάρος της γνώμης του αριθμού των ανθρώπων που επέλεξαν να ψηφίσουν στο Cosmovote. Όταν και εάν, ένας μεγάλος-κατάλληλος αριθμός ανθρώπων ψηφίσουν στο Cosmovote, τότε ίσως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την αξιοπιστία της αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης των ανθρώπων του κόσμου.
- Α.Πιστεύω ότι καλώς αποφασίζει η εκλεγμένη κυβέρνηση για όλα τα θέματα, γιατί αυτή έχει την εντολή του λαού να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό για κάθε θέμα. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- B.Πιστεύω ότι θα έπρεπε να ερωτάται η γνώμη του λαού. Δεν θεωρώ την εκλεγμένη κυβέρνηση εξουσιοδοτημένη για τα πάντα και πιστεύω ότι παράλληλα με τη σωστή ενημέρωση, θα έπρεπε να δίνονται εναλλακτικές λύσεις και να αποφασίζει ο κόσμος με ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα. Είναι λάθος ένας εκλεγμένος να θεωρείται ή μάλλον να θεωρεί τον εαυτό του αλάνθαστο και εξουσιοδοτημένο από τον κόσμο για να λαμβάνει αποφάσεις για οποιαδήποτε κρίσιμα έκτακτα θέματα προκύψουν… MORE… 67%, 2 votes2 votes 67%2 votes - 67% of all votes
- Γ. Δεν γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρος 33%, 1 vote1 vote 33%1 vote - 33% of all votes
- Δ. Δεν με ενδιαφέρει 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
- Ε.Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. 0%, 0 votes0 votes0 votes - 0% of all votes
Όταν σε μια έκτακτη απρόβλεπτη κατάσταση δεν μπορείς να πείσεις για το αναγκαίο και το δίκαιο των μέτρων και των αποφάσεων, έτσι ώστε να γίνουν ενσυνείδητα αποδεκτά από τη μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού, πρέπει να τα επιβάλλεις με το φόβο και τις ποινές. Μα τα μέτρα τα άδικα ή αυτά που δεν πείθουν τον κόσμο, φέρνουν άρνηση, αγανάκτηση, οργή, ξέσπασμα, ξεσηκωμό.
Όταν τουλάχιστον υπάρχει η άποψη της κοινής γνώμης, αυτό είναι μια ένδειξη δικαίου και μια παρηγοριά που προκύπτει από το σεβασμό της γνώμης των πολλών. Διαφορετικά φαίνεται σαν αυθαιρεσία, σαν λανθάνουσα δημοκρατία.
Τα πιστεύω ενός ανθρώπου δεν είναι κάτι αστείο, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Μόνο όταν πειστεί ο άνθρωπος υπακούει και συνεργάζεται. Τους δίκαιους νόμους τους σέβεται, όχι όμως και την γνώμη των κυβερνήσεων που νομίζουν ότι εκφράζουν την κοινή γνώμη.
Θα έπρεπε οι διαδικασίες να εκσυγχρονιστούν και να γίνονται ηλεκτρονικά, σαν άμεσα-έκτακτα δημοψηφίσματα, να είναι λιγότερο δαπανηρές και χρονοβόρες, να υπάρχει ευκολία, διαφάνεια και να είναι εξασφαλισμένο το αδιάβλητο της διαδικασίας. Όπως γίνεται με την πληρωμή των φόρων και τις διαδικτυακές αγορές, ώστε να γίνεται γρήγορα, να υπάρχει διασταύρωση στοιχείων και να αποτρέπονται οι νοθείες, έτσι θα μπορούσε να εξασφαλιστεί και η διερεύνηση της επιθυμίας του λαού!
Η Δημοκρατία πρέπει να γίνει ένα πολίτευμα εξελίξιμο και αυτοβελτιούμενο, διαφορετικά θα καταλήξει μουσειακό υλικό σαν την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα που την αίγλη και την ομορφιά που είχαν, μόνο στη φαντασία σου μπορείς να τα δεις. Ακόμα και το θέμα των εκλογών, αυτών με τα χαρτάκια πρέπει να τελειώσει, να εκσυγχρονιστεί. Ας μην ξεχνάμε ότι στην αρχαία Αθήνα οι μυστικές ψηφοφορίες γινόταν με όστρακα (θραύσματα πήλινων αγγείων) αλλά ευτυχώς τα πράγματα εξελίχτηκαν και φτάσαμε στην ηλεκτρονική εποχή.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη του κόσμου ή το σύνολο των χρηστών του Internet, αλλά φέρουν το βάρος της γνώμης του αριθμού των ανθρώπων που επέλεξαν να ψηφίσουν στο Cosmovote. Όταν και εάν, ένας μεγάλος-κατάλληλος αριθμός ανθρώπων ψηφίσουν στο Cosmovote, τότε ίσως θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την αξιοπιστία της αντιπροσώπευσης της κοινής γνώμης των ανθρώπων του κόσμου.